#12 Hashtag : Chapter I

เมื่อต้นปี นึกไอเดียขึ้นได้อย่างนึง เกี่ยวกับเรื่องการปรับภูมิทัศน์ใบหน้าตนเอง
ความจริง มันเป็นเรื่องราวที่จำฝังสมองมาจากอดีต
ความทรงจำนี้ มีอายุเป็นเวลานานแปดปีด้วยกัน
เรื่องมันเกิด ณ ร้านนั่งดื่มแห่งหนึ่งย่านถนนเพชรเกษม


ในค่ำคืนหนึ่ง ที่ตัวผู้เขียนแอนด์ทีมงานร่ำสุราร่วมกันนำเงินไปลงขวด ตามประสาหนุ่มออฟฟิตอยากรีแลคซ์

นอกเหนือจากการดั่งดื่ม และคุยเฮฮาไปเรื่อยถึงเรื่องการทำงาน โดยมีภาพวิวผู้คน และเสียงดนตรีเป็นพื้นหลัง ซึ่งก็ดูจะธรรมดาทั่วไป


ในค่ำคืนนั้น สิ่งที่ไม่ได้ดำเนินไปตามเนื้อเรื่องปกติ คือการที่ผู้เขียนได้พบกับสุภาพสตรีท่านหนึ่ง
ซึ่งทำเรื่องราวทั้งหมดดำเนินมา จนถึงปัจจุบันในหัวของผู้เขียน
ในความเป็นจริง ไม่น่าเชื่อว่า แค่คำพูดไม่กี่ประโยคของมนุษย์ จะส่งผลกระทบ ต่อการดำเนินชีวิต ต่อแนวคิด ความเชื่อฝังหัว การศรัทธา หรือ อาจเป็นต่อมสะกิดให้ใครคนหนึ่งบนโลกใบนี้ ไปเปลี่ยนแปลงสภาวะความเป็นอยู่ของคนอีกหลายร้อยล้านคน ก็เป็นได้







สุภาพสตรีท่านหนึ่ง ปรากฎตัวในชุดลำลองและเครื่องประดับที่ไม่ได้แสดงฐานะอะไรมากมาย ซึ่งขัดกับ สภาพออร่าของตัวเธอ ซึ่งมันเปล่งอณาเขตความสว่างออกมา อย่างที่ยากจะกล่าวถึงได้ชัด -- เธอเป็นคนรู้จักของหัวหน้าทีมร่ำสุราที่สนิทสนมกันพอสมควร และแลดูมีอายุประมาณสี่สิบกลางกลาง

นั่นคือทั้งหมดที่ผมรู้ในชอทแรกที่ได้พบกัน

เธอเหมือนมีรังสีแผ่ขยายรอบตัวที่แตกต่างจากคนทั่วไป
รังสีรอบตัวของเธอ ไม่ได้ปรากฎในลักษณะคลื่นความร้อนปกติที่อาจสร้างความอึดอัด
และไม่ได้สร้างกลิ่นฉุนในร่มผ้าแต่อย่างใด
เป็นพลังงานที่ไม่สามารถบอกรูปร่างอย่างชัดเจนได้

และไม่รู้ว่า เรื่องนี้ ริวจะมายุ่งด้วยหรือเปล่า

โดยปกติแล้ว คนเราจะมีพลังงานรอบตัว ที่แผ่ขยายออกมา
เมื่อผู้คนมาพบเจอ พวกเขาจะสามารถบรรยายบุคลิกเบื้องต้นของบุคคลนั้นนั้นได้บ้าง


ตัวอย่าง คือ "มืด", "ปราณี", "เข้าถึงยาก", "น่าค้นหา"

จะว่าไปก็เหมือนฉลากปิดบอกประเภทสินค้า ถ้าเป็นในโลกโซเมี่ยวเน็ทหวุด ก็คงเรียกกันได้ว่า เป็นฉลาก Hashtag หรือเครื่องหมายสี่เหลี่ยม # ฉลากแฮชแทคเหล่านี้ที่แปะมากับตัวบุคคล ซึ่งเป็นสิ่งที่จับต้องได้เพียงตามความรู้สึกสัญชาตญานวูบแรก ไม่มีผลพิสูจน์แบบรูปธรรมแต่อย่างใด

สุภาพสตรีคนดังกล่าว มีฉลากนี้ปิดอยู่เช่นกัน และตีความออกมาได้สามฉลากสั้นสั้น คือ

"อบอุ่น"
"ทันคน"
"เส้นตรง"

เธอเป็นผู้ที่มีรอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าเป็นระยะระยะ หน้าตาเป็นสาวหมวย ผิวขาว

อย่างที่กล่าวไว้ว่า เธอดูภูมิฐานแม้จะใส่เสื้อผ้าที่แลดูมีมูลค่าไม่สูงนักก็ตาม สิ่งที่น่าสนใจหลังจากการตีความแฮชแทคเหล่านั้นคือ ความสามารถพิเศษในการฟันธงฉลากแฮชแทคติดตัวผู้อื่นที่มีอยู่ในตัวเธอ
คนทั่วไป อาจจะคาดเดาแฮชแทคออกมาได้ ไม่กี่ท่อน ไม่กี่บท แต่เธอ สามารถพูดได้เป็นการอธิบายคุณลักษณะของผู้คนได้อย่างมีน้ำหนัก โดยอาศัยการใช้ประโยคพูดเพียงไม่กี่วรรคตอน








ถ้าความสามารถของคนทั่วไปคือการอ่านฉลากบอกประเภท ความสามาถของเธอ คือ บอกสรรพคุณ ของฉลากประเภทนั้นนั้น ได้อย่างแม่นยำโดยไม่ต้องอาศัยคู่มือ ซึ่งการกระทำในลักษณะนี้ คือ ถูกเรียกในคำบัญญัติแบบจีนจีนว่า การดู "โหงวเฮ้ง"


ในวงสุราค่ำคืนนั้น เธอเริ่มอธิบายฉลากสินค้าที่แปะมาของแต่ละคนบนวงเหล้า อย่างชวนติดตาม

เธอเริ่มกราดคำอธิบายคุณลักษณะของแต่ละคน คล้ายการเสกข้าวสารใส่ผีในภาพยนตร์ไทย ผีแต่ละตนบนโต๊ะ ก็นิ่งอึ้ง สงบ และฟังอย่างใจจดจ่อ คล้ายถูกมนต์ฝังเข้าไปในร่างกายทิพย์ -- ตนแล้ว ตนเล่า ที่เหวอ ปากอ้าค้างเติ่ง และไม่มีอะไรจะถกเถียง


จนถึงคราวของสตรีท่านหนึ่งในวง

เธอเป็นคนคบหาดูใจของหนึ่งในสมาชิกวงร่ำสุรานี้.. แม่หมอ เริ่มร่ายบทคาถาเผยฉลากของเธอใส่ผู้หญิงท่านนั้น แม่หมอจะเฉลยอาคมของเธอไปในทิศทางไหน



โปรดติดตามสืบเนื่องในตอนถัดไป